جراحی ایمپلنت دندان

بررسی اجمالی

جراحی ایمپلنت دندانی روشی است که ریشه‌های دندان را با پایه‌های فلزی و پیچ مانند جایگزین می‌کند و دندان‌های آسیب‌دیده یا از دست رفته را با دندان‌های مصنوعی که ظاهر و عملکردی بسیار شبیه به دندان‌های واقعی دارند، جایگزین می‌کند. جراحی ایمپلنت دندان می‌تواند جایگزین مناسبی برای پروتزها یا بریج‌کاری‌هایی باشد که به خوبی روی هم قرار نمی‌گیرند و می‌توانند گزینه‌ای را برای زمانی که فقدان ریشه‌های طبیعی دندان اجازه نمی‌دهد پروتزهای مصنوعی یا دندان‌های بریج‌کاری را جایگزین کنند، ارائه دهد.

نحوه انجام جراحی ایمپلنت دندان به نوع ایمپلنت و وضعیت استخوان فک شما بستگی دارد. جراحی ایمپلنت دندان ممکن است شامل چندین روش باشد. مزیت اصلی ایمپلنت، پشتیبانی محکم از دندان‌های جدید شماست - فرآیندی که نیاز به ترمیم استخوان محکم در اطراف ایمپلنت دارد. از آنجایی که این ترمیم استخوان نیاز به زمان دارد، این روند می تواند ماه ها طول بکشد.

 

چرا از ایمپلنت استفاده میکنیم؟

ایمپلنت های دندانی با جراحی در استخوان فک شما قرار می گیرند، جایی که به عنوان ریشه دندان های از دست رفته عمل می کنند. از آنجایی که تیتانیوم موجود در ایمپلنت‌ها با استخوان فک شما ترکیب می‌شود، ایمپلنت‌ها نمی‌لغزند، صدا ایجاد نمی‌کنند یا به استخوان آسیب نمی‌رسانند و مواد مانند دندان های خود شما که از پل های معمولی پشتیبانی می کنند دچار پوسیدگی نمی شوند.

به طور کلی، ایمپلنت دندان ممکن است برای شما مناسب باشد اگر:

• یک یا چند دندان از دست رفته داشته باشید
• استخوان فکی داشته باشید که به رشد کامل رسیده باشد
• استخوان کافی برای محکم کردن ایمپلنت ها داشته باشید یا قادر به پیوند استخوان باشید
• بافت های دهانی سالم داشته باشید
• شرایط سلامتی ندارید که بر بهبود استخوان تأثیر بگذارد
• نمی توانید یا تمایلی به استفاده از دندان مصنوعی ندارید
• می خواهید گفتار خود را بهبود بخشید

تنباکو نکشید
 

خطرات

مانند هر عمل جراحی، جراحی ایمپلنت دندان خطراتی برای سلامتی دارد. با این حال، مشکلات نادر هستند و زمانی که رخ می دهند معمولا جزئی هستند و به راحتی قابل درمان هستند. خطرات عبارتند از:

• عفونت در محل ایمپلنت
• آسیب یا آسیب به ساختارهای اطراف، مانند سایر دندان ها یا رگ های خونی
• آسیب عصبی، که می تواند باعث درد، بی حسی یا سوزن سوزن شدن در دندان های طبیعی، لثه ها، لب ها یا چانه شما شود.
• مشکلات سینوسی، زمانی که ایمپلنت های دندانی قرار داده شده در فک بالا به داخل یکی از حفره های سینوس شما نفوذ کرده باشد.

چگونگی آماده شدن

فرآیند برنامه ریزی برای ایمپلنت های دندانی ممکن است شامل متخصصان مختلفی باشد، از جمله پزشک متخصص در شرایط دهان، فک و صورت (جراح دهان و فک و صورت)، دندانپزشک متخصص در درمان ساختارهایی که از دندان ها حمایت می کنند، مانند لثه و استخوان. (پریودنتیست)، دندانپزشکی که دندان‌های مصنوعی را طراحی و برازش می‌کند (متخصص پروتز)، یا گاهی متخصص گوش، حلق و بینی (ENT).

از آنجایی که ایمپلنت های دندانی به یک یا چند روش جراحی نیاز دارند، برای آماده شدن برای این فرآیند باید یک ارزیابی کامل داشته باشید، از جمله:

• معاینه جامع دندانپزشکی، ممکن است عکس های اشعه ایکس و سه بعدی دندان گرفته شود و مدل هایی از دندان و فک شما ساخته شده باشد.
• بررسی سابقه پزشکی شما، در مورد هر گونه بیماری و هر دارویی که مصرف می کنید، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه و مکمل ها، به پزشک خود اطلاع دهید. اگر بیماری قلبی خاصی دارید یا ایمپلنت های ارتوپدی دارید، پزشک ممکن است قبل از جراحی آنتی بیوتیک برای کمک به جلوگیری از عفونت تجویز کند.
• طرح درمان متناسب با شرایط شما، این طرح عواملی مانند تعداد دندان هایی که نیاز به تعویض دارید و وضعیت استخوان فک و دندان های باقی مانده را در نظر می گیرد.

برای کنترل درد، گزینه های بیهوشی حین جراحی شامل بی حسی موضعی، آرام بخش یا بیهوشی عمومی است. با متخصص دندانپزشکی خود در مورد اینکه کدام گزینه برای شما بهترین است صحبت کنید. تیم مراقبت از دندان شما بسته به نوع بیهوشی شما، در مورد خوردن و آشامیدن قبل از جراحی به شما آموزش می دهد. اگر آرامبخش یا بیهوشی عمومی دارید، برنامه ریزی کنید که بعد از جراحی از شخصی بخواهید که شما را به خانه برساند و انتظار داشته باشید که بقیه روز را استراحت کنید.

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

جراحی ایمپلنت دندان معمولاً یک جراحی سرپایی است که به صورت مرحله‌ای انجام می‌شود و زمان بهبودی بین دو عمل وجود دارد. فرآیند کاشت ایمپلنت دندان شامل مراحل مختلفی است که عبارتند از:

• برداشتن دندان آسیب دیده
• آماده سازی استخوان فک (پیوند)، در صورت نیاز
• کاشت ایمپلنت دندان
• رشد و بهبود استخوان
• قرار دادن تکیه گاه
• قرار دادن دندان مصنوعی

کل فرآیند ممکن است از ابتدا تا انتها چندین ماه طول بکشد. بیشتر زمان به درمان و انتظار برای رشد استخوان جدید در فک شما اختصاص دارد. بسته به موقعیت شما، روش خاص انجام شده یا مواد مورد استفاده، گاهی اوقات می توان مراحل خاصی را همزمان انجام داد.

زمانی که پیوند استخوان مورد نیاز است

اگر استخوان فک شما به اندازه کافی ضخیم نیست یا خیلی نرم است، ممکن است قبل از انجام جراحی ایمپلنت دندان نیاز به پیوند استخوان داشته باشید، به این دلیل که عمل جویدن قدرتمند دهان فشار زیادی بر استخوان شما وارد می کند و اگر نتواند از ایمپلنت پشتیبانی کند، جراحی احتمالا با شکست مواجه می شود. پیوند استخوان می تواند پایه محکم تری برای ایمپلنت ایجاد کند.

چندین ماده پیوند استخوان وجود دارد که می توان از آنها برای بازسازی استخوان فک استفاده کرد. گزینه‌ها ممکن است شامل یک پیوند استخوان طبیعی، مانند یک مکان دیگر در بدن شما، یا یک پیوند استخوان مصنوعی، مانند مواد جایگزین استخوان باشد که می‌تواند ساختارهای حمایتی را برای رشد استخوان جدید فراهم کند. با پزشک خود در مورد گزینه هایی که بهترین کارایی را برای شما دارند صحبت کنید.

ممکن است چندین ماه طول بکشد تا استخوان پیوند شده به اندازه کافی استخوان جدید برای حمایت از ایمپلنت دندان ایجاد کند. در برخی موارد، ممکن است فقط به پیوند استخوان جزئی نیاز داشته باشید که می تواند همزمان با جراحی ایمپلنت انجام شود. وضعیت استخوان فک تعیین می کند که چگونه ادامه دهید.

قرار دادن ایمپلنت دندان

در طول جراحی برای قرار دادن ایمپلنت دندان، جراح دهان شما برشی ایجاد می کند تا لثه شما باز شود و استخوان نمایان شود. سوراخ هایی در استخوان که در آن پست فلزی ایمپلنت دندان قرار می گیرد ایجاد می شود. از آنجایی که پست (میله فلزی) به عنوان ریشه دندان عمل می کند، در عمق استخوان کاشته می شود.

در این مرحله، شما همچنان یک شکاف در جایی که دندان خود را از دست داده است خواهید داشت. در صورت نیاز می توان نوعی پروتز جزئی و موقت را برای ظاهر قرار داد. شما می توانید این دندان مصنوعی را برای تمیز کردن و هنگام خواب بردارید.

در انتظار رشد استخوان

هنگامی که پست فلزی ایمپلنت در استخوان فک شما قرار می گیرد، یکپارچگی استخوانی آغاز می شود. در طی این فرآیند، استخوان فک رشد کرده و با سطح ایمپلنت دندانی متحد می شود. این فرآیند، که می‌تواند چندین ماه طول بکشد، به ایجاد یک پایه محکم برای دندان مصنوعی جدید شما کمک می‌کند - درست همانطور که ریشه‌ها برای دندان‌های طبیعی شما این کار را انجام می‌دهند.

قرار دادن تکیه گاه

هنگامی که یکپارچگی استخوانی کامل شد، ممکن است برای قرار دادن اباتمنت به جراحی اضافی نیاز داشته باشید - قطعه ای که در نهایت تاج در آن قرار می گیرد. این جراحی جزئی معمولا با بی حسی موضعی در یک محیط سرپایی انجام می شود.

برای قرار دادن اباتمنت:

• جراح دهان شما لثه شما را مجددا باز می کند تا ایمپلنت دندانی نمایان شود
• اباتمنت به ایمپلنت دندان متصل می شود
• سپس بافت لثه در اطراف اباتمنت بسته می شود

در برخی موارد، اباتمنت به ستون فلزی ایمپلنت دندان در هنگام کاشت پست متصل می شود. این بدان معناست که نیازی به یک مرحله جراحی اضافی نخواهید داشت. با این حال، از آنجایی که اباتمنت از خط لثه می گذرد، هنگامی که دهان خود را باز می کنید قابل مشاهده است - و تا زمانی که دندانپزشک شما پروتز دندان را کامل نکند، همینطور خواهد بود. برخی از افراد آن ظاهر را دوست ندارند و ترجیح می دهند اباتمنت را در یک مرحله جداگانه قرار دهند.

پس از قرار دادن اباتمنت، لثه های شما باید حدود دو هفته قبل از اینکه دندان مصنوعی را بچسبانید، التیام یابد.

دندان مصنوعی جدید خود را انتخاب کنید

هنگامی که لثه های شما بهبود یابد، ایمپرشن بیشتری از دهان و دندان های باقی مانده خواهید داشت. از این قالب‌ها برای ساختن روکش استفاده می‌شود (دندان مصنوعی با ظاهر واقعی). تاج دندان را نمی توان تا زمانی که استخوان فک شما به اندازه کافی قوی باشد برای استفاده از دندان جدید قرار داد.
 

شما و متخصص دندانپزشکی خود می توانید دندان های مصنوعی را انتخاب کنید که متحرک، ثابت یا ترکیبی از هر دو باشد:

• قابل جابجایی، این نوع مشابه پروتز متحرک معمولی است و می تواند پروتز جزئی یا کامل باشد. شامل دندان های سفید مصنوعی است که توسط لثه پلاستیکی صورتی احاطه شده است. روی یک قاب فلزی که به اباتمنت ایمپلنت متصل است، نصب می‌شود و به طور ایمن در جای خود می‌چسبد. برای تعمیر یا تمیز کردن روزانه به راحتی می توان آن را جدا کرد.
• ثابت، در این نوع، یک دندان مصنوعی به طور دائمی روی یک اباتمنت ایمپلنت فردی پیچ یا چسبانده می شود. شما نمی توانید دندان را برای تمیز کردن یا هنگام خواب درآورید. بیشتر اوقات، هر روکش به ایمپلنت دندانی خود متصل می شود. با این حال، از آنجایی که ایمپلنت‌ها بسیار قوی هستند، اگر چندین دندان به هم متصل شوند، می‌توان آنها را با یک ایمپلنت جایگزین کرد.

بعد از عمل

چه جراحی ایمپلنت دندان را در یک مرحله یا چند مرحله انجام دهید، ممکن است برخی از ناراحتی های معمول مرتبط با هر نوع جراحی دندان را تجربه کنید، مانند:

• تورم لثه و صورت شما
• کبودی پوست و لثه های شما
• درد در محل ایمپلنت
• خونریزی جزئی

ممکن است پس از جراحی ایمپلنت دندان به داروهای مسکن یا آنتی بیوتیک نیاز داشته باشید. اگر تورم، ناراحتی یا هر مشکل دیگری در روزهای بعد از جراحی بدتر شد، با جراح دهان خود تماس بگیرید.

پس از هر مرحله از جراحی، ممکن است نیاز به خوردن غذاهای نرم در حین بهبودی محل جراحی داشته باشید. به طور معمول، جراح شما از بخیه هایی استفاده می کند که خود به خود حل می شوند. اگر بخیه های شما خود به خود حل نمی شوند، پزشک آنها را برمی دارد.

نتایج

اکثر ایمپلنت های دندانی موفق هستند. با این حال، گاهی اوقات، استخوان به اندازه کافی با ایمپلنت فلزی ترکیب نمی شود. برای مثال سیگار کشیدن ممکن است به شکست ایمپلنت و عوارض کمک کند.

اگر استخوان به اندازه کافی جوش نخورد، ایمپلنت برداشته می‌شود، استخوان تمیز می‌شود، و شما می‌توانید این روش را در حدود سه ماه دیگر دوباره امتحان کنید.

می‌توانید به کار دندانپزشکی و باقی ماندن دندان‌های طبیعی کمک کنید اگر:

• بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت کنید. درست مانند دندان های طبیعی خود، ایمپلنت ها، دندان های مصنوعی و بافت لثه را تمیز نگه دارید. برس‌های طراحی شده خاص، مانند یک برس بین دندانی که بین دندان‌ها می‌لغزند، می‌توانند به تمیز کردن گوشه‌ها و شکاف‌های اطراف دندان‌ها، لثه‌ها و پایه‌های فلزی کمک کنند.
• به طور منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید. برای اطمینان از سلامت و عملکرد مناسب ایمپلنت های خود، معاینات دندانپزشکی را برنامه ریزی کنید و توصیه های مربوط به تمیز کردن حرفه ای را دنبال کنید.
• از عادت های مضر خودداری کنید. اقلام سفت مانند یخ و آب نبات های سفت را نجوید که می توانند تاج یا دندان های طبیعی شما را بشکنند. از مصرف تنباکو و محصولات کافئین داری که می توانند باعث ایجاد لکه بر روی دندان های شما بشوند خودداری کنید. اگر دندان قروچه می کنید درمان شوید.